Τι είναι οίδημα Γερανίου - Θεραπεία Γεράνια με οίδημα

Το οίδημα των γερανιών είναι μια φυσιολογική διαταραχή και όχι μια ασθένεια. Δεν είναι τόσο ασθένεια, διότι είναι αποτέλεσμα αρνητικών περιβαλλοντικών προβλημάτων. Επίσης, δεν εξαπλώνεται από φυτό σε φυτό.

Μπορεί όμως να πλήξει άλλες φυτικές ποικιλίες, όπως τα φυτά λάχανο και τους συγγενείς τους, dracaena, καμέλια, ευκαλύπτου και ιβίσκου για να αναφέρουμε μερικά. Αυτή η διαταραχή φαίνεται να είναι πιο διαδεδομένη σε γεράνια κισσού με μεγάλα ριζικά συστήματα σε σύγκριση με το μέγεθος των βλαστών.

Συμπτώματα των Γερανιών με Οίδημα

Τα συμπτώματα οίδηματος γερανίου εξετάζονται για πρώτη φορά πάνω από το φύλλο ως μικρά κίτρινα σημεία μεταξύ των φλεβών των φύλλων. Στην κάτω πλευρά του φύλλου, μικρές υδαρείς φλύκταινες μπορούν να παρατηρηθούν απευθείας κάτω από τις κίτρινες περιοχές της επιφάνειας. Τόσο οι κίτρινες κηλίδες όσο και οι κυψέλες εμφανίζονται γενικά σε μεγαλύτερα περιθώρια φύλλων.

Καθώς η διαταραχή εξελίσσεται, οι φλύκταινες μεγαλώνουν, γίνονται καφέ και γίνονται ψιλοκομμένες. Το όλο φύλλο μπορεί να κίτρινο και να πέσει από το φυτό. Η προκύπτουσα αποφύλλωση είναι παρόμοια με εκείνη της βακτηριακής προσβολής.

Οίδημα των Γεγονότων Γερανιών

Οίδημα πιθανότατα συμβαίνει όταν οι θερμοκρασίες του αέρα είναι χαμηλότερες από αυτές του εδάφους σε συνδυασμό τόσο με την υγρασία του εδάφους όσο και με την σχετικά υψηλή υγρασία. Όταν τα φυτά χάνουν βραδέως υδρατμούς, αλλά απορροφούν γρήγορα το νερό, η ρήξη των επιδερμικών κυττάρων τους αναγκάζει να μεγαλώσουν και να προεξέχουν. Οι προεξοχές σκοτώνουν το κελί και προκαλούν αποχρωματισμό.

Η ποσότητα του φωτός και η έλλειψη διατροφής σε συνδυασμό με την υψηλή υγρασία του εδάφους συνιστούν παράγοντες που συμβάλλουν στο οίδημα των γερανιών.

Πώς να σταματήσει οίδημα Γερανίου

Αποφύγετε την υπερχείλιση, ειδικά στις συννεφιασμένες ή βροχερές ημέρες. Χρησιμοποιήστε ένα μέσον γεώτρησης χωρίς ρύπους που είναι καλά αποστειρωμένο και μην χρησιμοποιείτε πιατάκια πάνω σε κρεμαστά καλάθια. Κρατήστε την υγρασία χαμηλή αυξάνοντας τη θερμοκρασία αν χρειαστεί.

Τα γεράνια τείνουν να μειώνουν φυσικά το ρΗ του μέσου καλλιέργειας τους. Ελέγξτε τα επίπεδα σε τακτά χρονικά διαστήματα. Το pH θα πρέπει να είναι 5.5 για γεράνια κισσού (τα πιο ευαίσθητα σε οίδημα γερανίου). Οι θερμοκρασίες του εδάφους πρέπει να είναι περίπου 65 F. (18 C.).